भाशाज्ञान
1. सावचीत जावप – साबुहीर येवप
2. स्वाभिमानाक खोंट बसप – आत्मसन्माम दुखावप
3. मरणाची घडी तेकप – मरण लागीं पावप
4. तोंड घेवन उंवाळून वचप – रागान सोडून वचप
5. सांत – पांच चिंतप – जायतीं कांमा चिंतप
प्र. 1 सकयल दिल्ल्या प्रस्नांच्यो जापो एका – एका वाक्यांत बरयातः
अ) केशवान सपनांत कितें पळयलें ?
जाप: केशवान सपनांत एक धुसर, अस्पश्ट आकृताय आपणाकडेन पयशे मागता अशें पळयलें.
आ) प्रणितान रजा कित्याक घेतिल्ली ?
जाप: प्रणितान रजा घेतिल्ली कारण ताका घरांतलें सामान हाडूंक जाय आसलें आनी विजेचें बाल फारीक करूंक जाय आसले.
इ) प्रणिता प्रतापाक सोदूंक कित्याक भायर सरलें ?
जाप: प्रणिता प्रतापाक सोदूंक भायर सरलें कित्याक ताकां दिसताले की प्रताप परत घरा आयल्यार बाबा बरो जायत अशें ताका दिसलें.
ई) केशवान कसली गजाल मनाक लावन घेतिल्ली ?
जाप: केशवाच्या बापायन सांगिल्लीं उपदेशाचीं दोन उतरां लेगीत आयकुपाची प्रतापाची तयारी नासली ही गजाली केशवान मनाक लावन घेतिल्ली.
उ) प्रणिताक कसली खंत जाल्ली ?
जाप: जेन्ना बापूय मरतलो हें खबर आसुनूय अखेरच्या खिणांक आपूण ताचे म्हऱ्यांत उरलेंना हाची प्रणिताक खंत जाल्ली.
प्र. 2 सकयल दिल्ल्या दर एका प्रस्नांची जाप पांच – स वळींना बरयातः
अ) प्रताप घर सोडून कित्याक गेलो ?
जाप: प्रताप आलमपेड्डयार कसो भोंवतालो. वायट संगतीन पिड्डयार जाल्लो. कसलो काम धंदो करिनासलो. बापायन ताका इतलो शिकयिल्लो पूण सगळें शिक्षण कोयरांत गेल्लें. उपदेशाचीं दोन उतरां लेगीत आयकुपाची ताची तयारी नासली म्हूण प्रताप घर सोडून गेलो.
आ) प्रणितानच आपल्या बापायचो निमणो संस्कार करचो अशें ताका दिसलें ?
जाप: प्रताप मोठमोठयान रडपाक लागलो. आपूण बापायक झगडलो. बापायचें मन दुखयलें बापायच्या मरणाक आपूण जापसालदार अशें ताका दिसूक लागलें. बापायच्या पांयार मस्तक दवरून तो रडपाक लागलो जशे आपल्या केल्या ताचेर ताका खूब वायट दिसले . म्हूण तो चितपाक लागलो ताकाय कांयच हक ना आपल्या बापायचो निमणो सरकार करपाक म्हूण ताका दिसलें.
इ) प्रणितानच पूताच्या कसो पाळो दिलो ?
जाप: प्रणिता घरांतलीं सगलीं कामां करतालें तशींच भायलींय करतालें घरांतलें सामान दरून ते उदकाचें बील तें फारीक करी . बापायक दोतोरागेरूय तेंच व्हरी प्रणिता हरया कारण्यांनी बापायचो पूत आसलें.
ई) बापायच्या मडयाक अग्नी दिवप हो फत्तक पुताचोच अधिकार .धुवांक हो अधिकार ना अशें मानतात. तुमचें हें विशी मत कितें ?
जाप: कोणाय मनशाक पूत नासलो आनी लागींचो सोयरो वा शेजारी असो कोणूय संस्कार करूंक तयार नासलो, अखेरचो उपाय म्हणून धुवेक तो अधिकार मेळूंक जाय. तेखातीर जी जनन करता ती मडयाक अग्नी दिवपा वेळार थंय आसली न्हय अशें मानतात अतीम सरकार करता तेन्ना बायलाक थंय रावपाक दिनात कारण हिन्दू धर्मात बायल जननी म्हूण मानतात..
भाशाभ्यास
(क) सकयल दिल्ल्या वाक्यां अर्थ बदलनासतना न्हयकारी करातः
अ. मंदाकिनी रातभर जागी आशिल्ली.
जाप: मंदाकिनी रातभर न्हिदूंक नाशिल्ली.
आ. ताचें दुयेंस चड – चड जायत वतालें.
जाप: ताचें दुयेंस उणें जायनाशिल्ली.
इ. प्रणिता प्रसंगाक तोंड दिवपी चली.
जाप: प्रणिता प्रसंगाक फाट करपी चली न्हय.
ई. केशवाची खोंकली वाडत वताली.
जाप: केशवाची खोंकली उणी जायनासली.
उ. धुवेन आवयबापायक सगलें दिल्लें.
जाप: धुवेन आवयबापायक कांयच दिनासतना दवरूंक नाशिल्ली.
ऊ. केशवान विशय बंद केलो.
जाप: केशवान विशय मुखार व्हेलोना.
(ख) सकयल दिल्ल्या वाक्यां अर्थ बदलनासतना हयकारी करून बरयातः
अ. ते सवकासायेन भायर सरले नात.
जाप: ते ताकतिकेन भायर सरले.
आ. सादेपणान जिवीत जियेवप सामकें सोपें न्हय.
जाप: सादेपणान जिवीत जियेवप खूबच कठीण.
इ. म्हाका ते घडणुकेचो केन्नाच विसर पडूंक ना.
जाप: म्हाका ती घडणुक सदांच याद उरता.
ई. ताचे इश्ट ताचीं फकांडां करपाचे थांबले नात.
जाप: ताचे इश्ट ताचीं फकांडां करीत रावले.